خوشا به حالت...ای 86 ای
جدیدالورودها که رویت میشوند خاطرات خوش و ناخوش ترم اولی بودن خودمان را جلوی چشمانمان می آورند...چقدر دلمان یک جشن معارفه می خواست!
خوش به حال جدید الورود ها .
سرمان به سنگ نخورده است گویا
کلاس های این ترم شروع شده اند و ما معلوم نیست کی میخواهیم درس بخوانیم به سلامتی؟
هر روز یا شورای صنفی ها جلسه دارند یا بسیجی ها یا انجمن علمی ها یا امور فرهنگی ها
راستی...میتینگ زبان کی شروع میشود تا بقیه اوقات فراغتمان را هم پر کنیم؟
عملیات خشن کارگاهی
ما را چه به جوش کاری و چرخ دنده و ابزار عجیب غریب کارگاهی؟ ما به امید پرستیژو کلاس رشته و تمیزی محیط کار و تحصیل قدم به دانشگاه گذاشته ایم...واقعا به ما می گویند مهندس!
به ما که میرسد آسمان می تپد
مهندس نظری که از نمره مثبت و حل تمرین سر کلاس و ... حرف می زد نمیدانم چرا به شدت یاد استاد جلالوند افتادم...و کمی تا قسمتی استاد غره باوی .استاد جلاوند که همه می گفتتند هر کس سر کلاسش پای تخته برود نمره عالی می گیرد و ما نمره عالیمان را در 10 11 و 13 دیدیم
استاد غره باوی هم هر چه سر کلاسشان کلاس گذاشته و انگلیسی حرف زدیم آخرش نمره ها یمان از 14 بالا تر نرفت که به قول ایشان همین هم نمره خودمان نبوده است