سلام به تمامی بچه های جزیره گمشده رامین
. بچه هایی که با ورود به این سرزمین فراموش شده ، آرزوها و حتی خود را نیز به دست فراموشی می سپارند.
افسوس که بازگشتی نیست و باید چون رستم این هفت خان را پشت سر گذاریم.
هنر آن است که خود باشیم و خود باقی بمانیم...
مکان و زمان هرچه که باشد مهم نیست. مهم اراده های مستحکم ماست که هدفمند باقی بماند...
بدانیم که فردا روز تازه ای است...عاری از اشتباهات دیروز...
نویسنده » ماه تابان » ساعت 11:2 صبح روز یکشنبه 87 فروردین 25